Έξω από τις πύλες της Ρώμης, πάνω στην Αππία Οδό, δίπλα στην αρχή της μικρής ανηφόρας που οδηγεί στις κατακόμβες του Αγίου Καλλίστου, βρίσκεται ο ναός του Domine Quo Vadis. Πρόκειται για ένα εκκλησάκι του ένατου αιώνα, το οποίο ανακαινίστηκε εξ ολοκλήρου κατά τον 16 αιώνα, ύστερα από ζημιές που υπέστηκε εξαιτίας μιας έντονης νεροποντής.

Η εκκλησία είναι χτισμένη στη θέση όπου ο απόστολος Πέτρος, σύμφωνα με ένα επεισόδιο που περιγράφεται στα Απόκρυφα, στις Πράξεις του Πέτρου, φεύγοντας από την Ρώμη για να ξεφύγει από τους διωγμούς του Νέρωνα, συνάντησε σε όραμα τον Ιησού. Σύμφωνα με αυτήν την ιστορία, ο Πέτρος ρωτάει τον Ιησού “Domine, quo Vadis; (Κύριε, που πας) και ο Ιησούς του απαντά, “Εο Romam iterum crucifigi”, (έρχομαι στην Ρώμη για να ξανασταυρωθώ). Ο Πέτρος θα καταλάβει πως πρέπει να επιστρέψει στην Ρώμη για να αντιμετωπίσει το μαρτύριο.

Σε μια μικρή ανάγλυφη μαρμάρινη πλάκα στο κέντρο του ναού, βρίσκονται δύο αποτυπώματα ποδιών που σύμφωνα με την παράδοση ανήκαν στον Ιησού.

Το μήκος του αποτυπωμάτων είναι 27,5 εκατοστά, τα οποία αντιστοιχούν σε υποδήματα 44/45, ένα σημαντικό μέγεθος για την εποχή. Ο θρύλος γεννήθηκε γύρω στον δεύτερο αιώνα μ.Χ, από απόκρυφες πηγές και πλήθη προσκυνητών και πιστών άρχισαν να επισκέπτονται τον τόπο.
Η μαρμάρινη πλάκα που βρίσκεται σήμερα τοποθετημένη είναι αντίγραφο της αυθεντικής, η οποία βρίσκεται στην βασιλική του Αγίου Σεβαστιανού.
Στην πραγματικότητα η πλάκα είναι ανάθημα στον αρχαίο λατίνο θεό Rediculus, προστάτη της Επιστροφής. Τέτοια αναθήματα προσφέρονταν από τους ταξιδιώτες πριν από κάποια αναχώρηση σε αυτόν τον θεό για να τους εξασφαλίσει επιτυχία στο ταξίδι ή για να τον ευχαριστήσουν, κατά την επιστροφή. Ένα παρόμοιο ανάθημα βρίσκεται στα Μουσεία Καπιτωλίου.

Στο εσωτερικό της εκκλησίας βρίσκεται τοποθετημένη και μια χάλκινη προτομή του Henryk Sienkiewicz, του Πολωνού συγγραφέα του διάσημου ιστορικού μυθιστορήματος Quo Vadis.
Κατά καιρούς η εκκλησία έλαβε διάφορα ονόματα, όπως S.Maria in palmis, S.Maria de palma, S.Maria ad passus, S.Maria ad transitum, τα οποία διατηρήθηκαν μέχρι τον 17ο αιώνα, όπου και πήρε το σημερινό της όνομα.

 

MAP