Celio (R. XIX)

Το Celio (Τσέλιο-Καίλιος) είναι το όνομα της δέκατης ένατης συνοικίας της Ρώμης και συμβολίζεται με το R. ΧΙΧ. Το Celio δεν είναι μόνο το όνομα της συνοικίας, αλλά είναι επίσης ένας από τους επτά λόφους της Ρώμης. Το οικόσημο απεικονίζει το προφίλ ενός αφρικανικού με κάλυμμα κεφαλής από κεφάλι ελέφαντα και χρυσά στάχυα σε φόντο ασημένιο. Η εραλδική σημασία οφείλεται στην ιστορική ανάμνηση των αφρικανών λεγεωνάριων που βρίσκονταν στον Καίλιο Λόφο, υπό τις διαταγές του Σκιπίωνα του Αφρικανού.

Κατά τον καιρό της αυτοκρατορίας στην κορυφή του λόφου υπήρχαν πλούσιες βίλες ενώ οι πλαγιές προς το Κολοσσαίο είχαν καταληφθεί από πολυώροφα σπίτια με διαμερίσματα (insuale). Κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης ο λόφος εγκαταλείφτηκε, διατηρώντας παράλληλα μια αγροτική όψη μέχρι το τέλος του δέκατου ένατου αιώνα. Η συνοικία ιδρύθηκε το 1922 και από αυτή την ημερομηνία και μετά άρχισε η ανοικοδόμηση της περιοχής και η επακόλουθη ανάκαμψη. Μέσα στα όριά της, που στην πραγματικότητα δεν είναι πολύ μεγάλα, βρίσκεται το σύμβολο της αιωνιότητας της Ρώμης, το Κολοσσαίο.