Esquilino (R. XV)

Το Esquilino είναι η δέκατη πέμπτη συνοικία της Ρώμης και συμβολίζεται με το R. XV. Esquilino είναι επίσης και το όνομα ενός από τους επτά λόφους της Ρώμης (Εσκουϊλινός Λόφος). Στο σύμβολό της υπάρχουν δύο στοιχεία: ένα δέντρο και ένα βουνό, σε ασημί φόντο. Η συνοικία θεωρούνταν πάντα ένα είδος παραμεθόριας περιοχής της πόλης, ως προς το ιστορικό κέντρο βέβαια, στα όρια του Σέρβιου Τείχους. Κατά τα ρωμαϊκά χρόνια η περιοχή ήταν ανθυγιεινή και προορισμένη για την ταφή των σκλάβων.

Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα η περιοχή πέρασε στην κατοχή των διαφόρων μοναστικών ταγμάτων και μονών που βρίσκονταν κοντά στην Santa Maria Maggiore και στη συνέχεια (από το δέκατο έβδομο αιώνα), ξαναεμφανίστηκαν βίλες, όπως στην ρωμαϊκή περίοδο.Οι μαρτυρίες από την αρχαιότητα χάθηκαν κάτω από την τωρινή οικιστική διαμόρφωση της συνοικίας, η οποία ανοικοδομήθηκε από το μηδέν σαν κατοικήσιμη συνοικία για την μεσαία υπαλληλική τάξη. Η συνοικία βρίσκεται έξω από όλες σχεδόν τις τουριστικές διαδρομές, οι οποίες συνήθως αγγίζουν τα εξωτερικά όριά της (βασιλικές και σιδηροδρομικός σταθμός)