H πιάτσα Ναβόνα (Piazza Navona) είναι μία από τις πιο γνωστές πλατείες της Ρώμης, και αναμφισβήτητα η πιο όμορφη μπαρόκ πλατεία της πόλης. Έχει σχήμα αρχαίου σταδίου και χτίστηκε με χαρακτηριστικό μνημειώδες στυλ από τον πάπα Ιννοκέντιο Ι’.

Στην θέση που βρίσκεται σήμερα η Πιάτσα Ναβόνα, στην αρχαία Ρώμη βρίσκονταν το στάδιο του Δομιτιανού (Circus Agonalis), το οποίο χτίστηκε από τον αυτοκράτορα Δομιτιανό το 85 μΧ. Είχε μήκος 276 μέτρα, πλάτος 54 μέτρα και μπορούσε να φιλοξενήσει 30.000 θεατές.
Το όνομα της πλατείας ήταν αρχικά «in Agone» (από τo ελληνικò Αγώνας, παιχνίδι), δεδομένου ότι το στάδιο χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά για τον αθλητισμό.
Η Πιάτσα Ναβόνα είναι κατά κάποιον τρόπο το καμάρι του μπαρόκ της Ρώμης, με αρχιτεκτονικά και γλυπτικά στοιχεία από μεγάλους καλλιτέχνες όπως ο Μπερνίνι (Κρήνη των Τεσσάρων Ποταμών, στο κέντρο της πλατείας), ο Μπορομίνι και ο Ραϊνάλντι (Σαντ’ Ανιέζε, μπροστά από το σιντριβάνι του Μπερνίνι) και ο Πιέτρο ντα Κορτόνα (δημιουργός των τοιχογραφιών του παλάτσο Πανφίλι).

Fontana del Moro

 Η πλατεία άρχισε να σφύζει από ζωή μόνο κατά το δεύτερο μισό του δέκατου πέμπτου αιώνα, όταν μεταφέρθηκε εκεί μια αγορά που λειτουργούσε σε μια διπλανή πλατεία, γίνοντας έτσι ένα σταθερό σημείο αναφοράς για την πώληση λαχανικών, κρέατος και άλλων ειδών. Η πλατεία έγινε επίσης και χώρος πραγματοποίησης γιορτών και λιτανειών. Η πλακόστρωση έγινε το 1488.
Η πραγματική αλλαγή στην όψη της πλατείας και η μετατροπή της σε κάτι πραγματικά ξεχωριστό, έγινε όταν ο καρδινάλιος Giovanni Battista Pamphili, ο οποίος αργότερα, το 1644, έγινε Πάπας υιοθετώντας το όνομα Ιννοκέντιος Ι’, αποφάσισε πως η πιάτσα Ναβόνα θα ήταν το μέρος που θα εκπροσωπούσε το μεγαλείο της οικογένειας του, των Πανφίλι.
Αρχικά ανέγειρε το επιβλητικό παλάτσο Πανφίλι (σήμερα πρεσβεία της Βραζιλίας) και αργότερα, όταν ήταν ήδη πάπας, αποφάσισε την ανέγερση της εκκλησίας Σαντ’Ανιέζε ιν Αγκόνε (Αγία Αγνή εν Αγώνα / Sant’ Agnese in Agone), εις μνήμη του μαρτυρίου και στο μέρος που το είχε υποστεί η αγία. Η ανέγερση της μεγαλοπρεπούς εκκλησίας που θαυμάζουμε σήμερα ανατέθηκε στον Κάρλο Ραϊνάλντι, ο οποίος αργότερα αντικαταστήθηκε από τον Μπερνίνι (1653-1657).

Εκτός από την Κρήνη των Τεσσάρων Ποταμών, που έχουμε κάνει ήδη αναφορά, στην πιάτσα Ναβόνα βρίσκονται άλλες δύο κρήνες: η φοντάνα ντελ Μόρο (Κρήνη του Μαυριτανού / fontana del Moro), γλυπτό του Τζάκομο ντέλα Πόρτα (Giacomo della Porta) τελοιοποιημένο από τον Μπερνίνι το 1574, που βρίσκεται στο νότιο τμήμα της πλατείας, και η φοντάνα ντελ Νετούνο ((Κρήνη του Ποσειδώνα / Fontana del Nettuno) , που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα, δημιουργία του ντέλα Πόρτα (1574).

φοντάνα ντελ Νετούνο

Ένα μεγάλο γεγονός που έκανε διάσημη την Πιάτσα Ναβόνα και που καθιερώθηκε το 1652, πάντα από τον πάπα Ιννοκέντιο Ι’ , είναι το πλημμύρισμα της πλατείας. Εργάτες βούλωναν τις οδούς αποχέτευσης του νερού στις τρεις κρήνες και αυτές υπερχείλιζαν, πλημμυρίζοντας το κεντρικό τμήμα της πλατείας που ήταν κοίλο, χαρίζοντας διασκέδαση σε αριστοκράτες και φτωχούς. Η «Λίμνη της πιάτσα Ναβόνα» κράτησε σαν αυγουστιάτικο έθιμο μέχρι το 1886.
Κατά την χριστουγεννιάτικη περίοδο η πλατεία γίνεται μια τεράστια υπαίθρια αγορά παιγνιδιών, χειροποίητων φατνών γέννησης και δώρων. Επίσης καθημερινά είναι στέκι διάφορων υπαίθριων ζωγράφων.
Εν κατακλείδι, η πιάτσα Ναβόνα, μάλλον η ωραιότερη πλατεία της Ρώμης, προσφέρει ένα απίστευτο θέαμα, τόσο με το φως του ήλιου, απολαύοντας το θέαμα του μπαρόκ, είτε με το σκοτάδι της νύχτας, ζώντας την μαγική ατμόσφαιρα που προσφέρουν οι κρήνες, με το ελκυστικό παιγνίδι του νερού και των φώτων.