Όποιος επισκεφθεί την via Veneto θα συνειδητοποιήσει πως ο σημερινή πραγματικότητα δεν έχει πλέον καμία σχέση με την εικόνα που αφηγήθηκε ο Φεντερίκο Φελίνι στο αριστούργημά του “La dolce vita” και που αποτυπώθηκε στην συλλογική μνήμη.
Η via Veneto δημιουργήθηκε κατά τα τέλη του 19ου αιώνα, όταν ο πρίγκιπας Λουντοβίζι, επωφελούμενος από την οικοδομική άνθηση, μετέτρεψε τους κήπους και τα πάρκα που του ανήκαν στην ευρύτερη περιοχή, σε οικοδομήσιμα τετράγωνα. Η ανάγκη ύπαρξης επικοινωνίας μεταξύ της Porta Pinciana (μια πύλη των τειχών) και της πιάτσα Barberini, που βρίσκεται πιο χαμηλά και που θα χώριζε την οικοδομημένη περιοχή στην μέση, συνέβαλε στην δημιουργία ενός άνετου κατηφορικού δρόμου που ονομάστηκε Βένετο για να τιμήσει το ομώνυμο ιταλικό διαμέρισμα. Αργότερα, αμέσως μετά τον Α’ Π.Π. μετονομάστηκε σε Βιτόριο Βένετο, εις τιμή του βασιλέα της Ιταλίας.
Η via Veneto έγινε ευρέως γνωστή κατά τις δεκαετίες του ‘50 και του ‘60. Στα πολυτελή ξενοδοχεία, στα καφέ και στις μπουτίκ της άρχιζαν να συχνάζουν κινηματογραφικοί αστέρες, σκηνοθέτες και παραγωγοί, στα πλαίσια μιας μόδας μετατροπής της ιταλικής πρωτεύουσας σε Χόλυγουντ του Τίβερη. Ήταν η εποχή που τα ιταλικά στούντιο (Cinecittà) κόστιζαν λιγότερο, προσφέροντας ένα προϊόν ποιότητας. Δίπλα σε αυτές τις προσωπικότητες τριγύριζαν επίδοξοι ηθοποιοί με όνειρα στην βαλίτσα τους, άνθρωποι της τέχνης, παρακμασμένοι αριστοκράτες, έκπτωτοι βασιλιάδες, παπαράτσι, απλός κόσμος που στριμώχνονταν για να δει από κοντά διάσημα πρόσωπα. Το σύνολο δημιουργούσε μια σίγουρα αντισυμβατική ατμόσφαιρα, ένα μαγικό περιβάλλον, έναν ξεχωριστό κόσμο άσχετο προς την καθημερινότητα και την πάλη για την επιβίωση του «απλού λαού» εκείνων των δεκαετιών. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο η “bella vita” της via Veneto έγινε πασίγνωστη, είχε καταφέρει να μαγνητίσει τον κόσμο και να προσφέρει όνειρα.

Ο Φεντερίκο Φελίνι στην via Veneto

Η σημερινή πραγματικότητα βέβαια, είναι κάπως διαφορετική. Τα πολυτελέστατα ξενοδοχεία υπάρχουν ακόμη, το ίδιο και τα café με τις φωτογραφίες των κινηματογραφικών αστέρων που κάποτε σύχναζαν εκεί, καθώς και οι ακριβές μπουτίκ. Αυτό που άλλαξε είναι το είδος των ανθρώπων που συχνάζει εκεί. Ευκατάστατοι, πλούσιοι και νεόπλουτοι, άνθρωποι της νυχτερινής διασκέδασης και της ψυχαγωγίας. Μαζί με κάποιους τουρίστες που κοιτώντας γύρω τους προσπαθούν να ανακαλύψουν τα ίχνη του μαγικού παρελθόντος.
Κατά τα μεταγενέστερα χρόνια διάφορες προσπάθειες του Δήμου αλλά και ιδιωτικών φορέων να αναβιώσουν την παλιά ατμόσφαιρα της via Veneto απέτυχαν επανειλημμένα.