Εθνικό Ετρουσκικό Μουσείο στην Villa Giulia

Το Εθνικό Ετρουσκικό Μουσείο στην Villa Giulia (Museo Nazionale Etrusco di Villa Giulia) είναι σήμερα το πιο σημαντικό ετρουσκικό μουσείο στον κόσμο και περιλαμβάνει όχι μόνο πολλές από τα σημαντικότερα δημιουργήματα αυτού του πολιτισμού, αλλά και ελληνικά εκθέματα υψηλοτάτου επιπέδου. Όλα τα εκθέματα προέρχονται από την Νότια Ετρουρία, μια περιοχή η οποία, μεταξύ 8ου και 5ου αιώνα π.Χ., αποτελούσε ένα εξαιρετικό σημείο συνάντησης των δύο πολιτισμών. Το μουσείο λειτουργεί από το 1889.

Η έδρα

Η Villa Giulia, έδρα του μουσείου, χτίστηκε λίγο έξω από τα τείχη από τον Πάπα Ιούλιο Γ’ την εποχή του ποντιφικάτου του, μεταξύ 1550 και 1555 και είναι ένα θαυμάσιο δείγμα αναγεννησιακής έπαυλης, στην οποία εργάστηκαν τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής. Ο ίδιος ο Πάπας σχεδίασε την έπαυλη και το σχέδιο αναθεωρήθηκε από τον Μιχαήλ Άγγελο και τον Vignola. Ένα λιμανάκι στις όχθες του Τίβερη επέτρεπε  την άφιξη από το Βατικανό με βάρκα και από εκεί ένας δρόμος οδηγούσε στην έπαυλη.

Μετά το θάνατο του Ιούλιου Γ’ και του αδελφού του που την είχε κληρονομήσει, η έπαυλη πέρασε εν μέρει στον Πάπα Παύλο Δ’και την οικογένειά του και εν μέρει στην Αποστολική Έδρα. Εδώ φιλοξενούνταν οι βασιλείς και ηγέτες ενώ περίμεναν να κάνουν την είσοδό τους στη Ρώμη από την Porta Flaminia. Στη συνέχεια κατά τον 19^ο αιώνα μεταβλήθηκε σε αποθήκη και στη συνέχεια σε νοσοκομείο και σε στρατιωτικές κατοικίες, μέχρι την ίδρυση του μουσείου.

Όπως και σε άλλες προαστιακές επαύλεις της εποχής, δόθηκε μεγάλη σημασία στην αρχιτεκτονική όψη του κήπου, ο οποίος αποτελείται από δύο αυλές που χωρίζονται από ένα μεγάλο νυμφαίο, διακοσμημένο με σιντριβάνια με γλυπτά, καθώς και βεράντες που συνδέονται μεταξύ τους με σκάλες.

Το μουσείο

Σήμερα το μουσείο στεγάζει ευρήματα που προέρχονται κυρίως από την Νότια Ετρουρία, δηλαδή τον χώρο μεταξύ του Τίβερη και της Τυρρηνικής Θάλασσας, περιοχή πλούσια σε μαρτυρίες που αφορούν την εγκατάσταση, το πέρασμα και την επιρροή Ετρούσκων, Ελλήνων, Φοινίκων και Φαλίσκων, καθώς αποτελούσε εμπορικό σταυροδρόμι της κεντρικής Μεσογείου.

Τα εκθέματα παρουσιάζονται κατά γεωγραφική περιοχή: Vulci, (Βήιοι) Veio, Cerveteri, Pyrgi, (Πύργοι), η ευρύτερη περιοχή του λεγόμενου Agro Falisco, και του Latium Vetus. Στον πρώτο όροφο βρίσκονται οι ιστορικές συλλογές: η συλλογή που προέρχεται από το μουσείο Κίρχερ της Ρώμης, η συλλογή Cima Pesciotti και η συλλογή Castellani (κεραμικά, χάλκινα, αρχαία κοσμήματα).

Χάρτης του Μουσείου

Εκθέματα

Τα κυριότερα εκθέματα είναι τα εξής:

Το πιο πολύτιμο έκθεμα του Εθνικού Μουσείου των Ετρούσκων στην Villa Giulia στην Ρώμη είναι η Σαρκοφάγος των Συζύγων, ένα ταφικό μνημείο-τερακότα σε αληθινό μέγεθος που απεικονίζει τους παντρεμένους ξαπλωμένους σε τρικλίνιο κατά την διάρκεια συμποσίου, στην πράξη της ανταλλαγής αυγών, συχνή πράξη σε συμπόσια της εποχής.
Και οι δύο έχουν μακριά μαλλιά, επιμήκη μάτια και αρχαϊκό μειδίαμα. Η γυναίκα φέρει κάλυμμα στο κεφάλι και στα πόδια σανδάλια, ενώ ο σύζυγός της φέρει μακρύ και μυτερό μούσι. (6ος αι. π.Χ.)

Ο Απόλλωνας των Βηίων είναι ένα πολύχρωμο γλυπτό από τερακότα σε φυσικό μέγεθος (1,80 μ) του 6ου αι. π.Χ. Ανακαλύφθηκε το 1916 και ήταν μέρος των γλυπτών που διακοσμούσαν την κορυφή της στέγης του ναού της Μινέρβας στoυς Βήιους.
Στα αριστερά διακρίνεται άγαλμα του Ηρακλή με την Κερυνίτιδα Έλαφο και στα δεξιά άγαλμα της Latona (Λητώ).

Επτά επί Θήβας. Πύλινη ανάγλυφη διακόσμηση της οπίσθιας κορυφής του ναού Α στους Πύργους (Pyrgi).

Cista Ficoroni: Πρόκειται για μια χάλκινη κιβωτιόσχημη κοσμηματοθήκη κυλινδρικού σχήματος, διακοσμημένη περίτεχνα με σκηνές από τον μύθο των Αργοναυτών και κυνηγίου. Στην κορυφή φέρει τρία γλυπτά, τον Διόνυσο με δύο Σατύρους, ύψους 77 εκατοστών. Θεωρείται το καλύτερο ετρουσκικό εύρημα του είδους, όσο αφορά το μέγεθος, την ποιότητα, τον πλούτο της διακόσμησης και την κατάσταση διατήρησης.

Καβαλάρης πάνω σε ιππόκαμπο: Λαξευτό άγαλμα πάνω σε πλίνθινη βάση, απεικονίζει ένα νεαρό άνδρα να ιππεύει ένα ιππόκαμπο (6ος αι. π.Χ).
Πρόκειται για ένα από τα υψηλότερα δείγματα ετρουσκικής αγαλματοποιίας με ιωνική επιρροή. Ο γλύπτης θέλησε να δώσει έμφαση στον ρυθμό και στην αίσθηση της κίνησης και της αρμονίας, προτιμώντας να επικεντρωθεί στο σύνολο παρά στις λεπτομέρειες.

Το Εθνικό Ετρουσκικό Μουσείο στην Villa Giulia βρίσκεται εδώ.